Królowe Númenoru

   Siemanko, kolejny post ode mnie. Osobiście, mnie bardzo ten temat zainteresował, ponieważ w dawnych czasach, w naszym świecie przeważnie stanowisko króla piastował mężczyzna, natomiast było bardzo mało przypadków gdzie tron objęła persona płci żeńskiej. Ten post będzie głównie o władczyniach tej krainy, dziś nie będę się zagłębiać w insygnia władzy, itp.
   Zacznijmy może od krótkiego przedstawienia zasad panowania. Królowie Númenoru posiadali władzę nieograniczoną, podejmowali wszystkie najważniejsze decyzje w państwie. Jednakże, objąć tron mogła również kobieta i miała te same prawa co król-mężczyzna. Początkowo berło obejmował najstarszy syn króla. Jeśli monarcha nie miałby potomka płci męskiej, tron powinien objąć najbliżej spokrewnionego z władcą mężczyznę, czyli było całkiem tak jak w naszym, realnym świecie. Jednak w 892 roku król Tar-Aldarion zmienił prawo, odtąd berło mogła dziedziczyć również najstarsza córka, jeśli monarcha nie miał syna. Następczyni miała możliwość odmówienia przyjęcia tronu, ale i obowiązek rezygnacji, jeśli nie wyszłaby za mąż w określonym czasie. W takim wypadku (jak również po bezpotomnej śmierci panującej królowej) berło należało się najbliższemu męskiemu potomkowi dynastii, bez względu czy wywodził się z linii męskiej czy żeńskiej. Podczas panowania Tar-Súriona wprowadzoną kolejną, ostatnią już modyfikację. Otóż od tej pory tron dziedziczył pierworodny potomek króla, niezależnie od płci. Uchylono też przepis nakazujący następczyni w odpowiednim czasie wyjść za mąż.
   Więcej o tej wyspie, jeśli chodzi o informacje geograficzne, można znaleźć to w tym poście: KLIK

Tak więc przedstawiam Wam Númenoryjskie królowe:
kliknijcie, aby powiększyć obrazki

Tar-Ancalimë

Siódma władczyni Númenoru i pierwsza panująca kobieta. Rządziła 205 lat, dłużej niż ktokolwiek po Elrosie. Długo obywała się bez męża, w roku 1000 wyszła za mąż za Hallacara, syna Hallatana, potomka Vardamira. Po urodzeniu syna Anariona doszło do otwartego konfliktu między małżonkami, a to za sprawą dumy i przekornego uporu królowej.

***

Tar-Telperiën

Była dziesiątą władczynią Númenoru, a drugą panującą królową. Panowała przez 175 lat. Nigdy nie wyszła za mąż i nie miała dzieci. W 1731 roku abdykowała na rzecz bratanka, Tar-Minastira.

***

Tar-Vanimeldë

Była szesnastą władczynią Númenoru, a trzecią panującą królową. Na tron wstąpiła w 2526 roku i panowała do końca swego życia, przez 111 lat. Bardziej jednak interesowały ją tańce i muzyka, niż zajmowanie się sprawami królestwa. W praktyce rządził więc jej mąż Herucalmo (po śmierci żony przejął zresztą berło).

Imię Vanimeldë znaczy Piękna przyjaciółka.

 ***

Tar-Míriel

Była ostatnią królową Númenoru. Słynęła ze swej wielkiej urody i piękności. Po śmierci ojca, zgodnie z prawami Númenoru, miała zasiąść na tronie jako panująca królowa. Jednak jej kuzyn Pharazôn zagarnął berło wbrew jej woli i zmusił ją do ślubu. W tym nieszczęśliwym małżeństwie przeżyła 64 lata. Zginęła w Upadku Númenoru, pochłonięta przez fale.

Imię Míriel znaczy Klejnot kobieta. Powinna panować pod imieniem Tar-Míriel. Pharazôn po ślubie nadał jej nowe miano w języku adûnaickim – Ar-Zimraphel.

***

tu tak dodatkowo

Silmariën

Księżniczka Númenoru, córka króla Tar-Elendila. Mimo iż była pierwszym dzieckiem monarchy nie objęła po nim tronu, bowiem nie przywidywano wówczas dziedziczenia władzy królewskiej przez kobiety.

Która z nich najbardziej Wam się podoba? Mi chyba osobiście Tar-Telperiën. Mam nadzieję, że ten post nie jest nudny i przypadł Wam do gustu :)

Piękne obrazki są wykonane przez shyangell z deviantart.

~Pozdrawiam, Nat